Τώρα που κατατέθηκαν τα μηχανογραφικά και λίγες ημέρες πριν την ανακοίνωση των σχολών των επιτυχόντων, ομολογούμε πως θαυμάζουμε απεριόριστα όλα τα παιδιά που έδωσαν Πανελλαδικές Εξετάσεις, άσχετα με τα μόρια που συγκέντρωσαν. Για εμάς, τους γονείς, τα παιδιά έδειξαν τεράστια δύναμη και προσήλωση, έχοντας να αντιμετωπίσουν δύσκολους εξωγενείς παράγοντες, αλλά και όντας αναγκασμένα να είναι κλεισμένα στα σπίτια τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάποια δείχνουν να έχουν πετύχει τους στόχους τους, κάποια άλλα, που ίσως δεν τα κατάφεραν, είναι βέβαιο ότι θα βρουν το δρόμο τους. Το ζητούμενο είναι, να είναι όλα ευτυχισμένα.
Ένα από τα παιδιά του σχολείου μας που δείχνουν να έχουν πετύχει τον αρχικό στόχο, είναι η Σμαράγδα Μαρανή. Τα μόρια από τα 4 μαθήματα του πεδίου της και το σχέδιο είναι 20225 και η Αρχιτεκτονική Σχολή της Αθήνας ετοιμάζεται να την υποδεχτεί.
Ας δούμε πως περιγράφει την προσπάθεια που έκανε:
“Όπως λένε οι γονείς μου, οι Πανελλήνιες ήταν ένας Μαραθώνιος, στον οποίο, ευτυχώς ή δυστυχώς, συνάντησα αρκετά εμπόδια (όπως όλοι καταλάβατε αναφέρομαι στην παγκόσμια πανδημία που στέρησε πολλά από όλους μας). Επιτέλους, λοιπόν, έφτασα στον τερματισμό. Μετά από πολλές ώρες προπόνησης και πολλές στιγμές αδυναμίας και κόπωσης. Έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό και έκανα τον καλύτερό μου χρόνο.
Τον τελευταίο χρόνο ερχόμουν συνεχώς αντιμέτωπη με την ερώτηση «Πώς πάει το διάβασμα και η καραντίνα;» και ευχόμουν κρυφά από μέσα μου να σταματήσουν όλοι να με ρωτάνε ξανά και ξανά. Είχα κουραστεί η ζωή μου να είναι μόνο τα μαθήματα. Τόσο πολύ που να είναι το μόνιμο θέμα συζήτησης με τους φίλους μου. Τώρα που όλα έφτασαν στο τέλος, δεν θα μπορούσα να είμαι περισσότερο ευγνώμων για τους ανθρώπους που στάθηκαν δίπλα μου. Την οικογένειά μου, τους φίλους μου και τους καθηγητές μου. Επομένως, χαίρομαι που μπορώ να τους πω ένα τεράστιο ευχαριστώ.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ικανοποίηση και την χαρά που αισθάνθηκα όταν συνειδητοποίησα ότι είχα γράψει καλά και περνούσα στην σχολή των ονείρων μου. Ότι θα είμαι πλέον φοιτήτρια της Αρχιτεκτονικής. Η ευχαρίστηση που ένιωσα όταν πέτυχα τον στόχο μου ήταν το καλύτερο κομμάτι αυτής της διαδρομής.”
