Γιορτή 28ης Οκτωβρίου

Την Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, έγινε στο σχολείο μας η καθιερωμένη γιορτή για την επέτειο του «ΟΧΙ». Ο καθηγητής του σχολείου μας κ. Θέμης Χαριτίδης, για μία ακόμα φορά επιμελήθηκε τα κείμενα και τα τραγούδια και ομολογουμένως το αποτέλεσμα ήταν πολύ όμορφο.

Παιδιά από όλες τις τάξεις είχαν ετοιμάσει χορευτικά και παρουσίασαν Χασάπικο, Χασαποσέρβικο και Ικαριώτικο χορό. Το 2^ο Λύκειο μεταφέρθηκε για λίγο στα βουνά της Πίνδου, στο οχυρό Ρούπελ, στις μάχες που με ηρωισμό οι Έλληνες έδιναν για την πατρίδα μας.

Φυσικά, έγινε η παράδοση της σημαίας στη σημαιοφόρο του σχολείου Στέλλα Ψαρρού, ενώ δόθηκαν οι έπαινοι στους περυσινούς αριστεύσαντες μαθητές και μαθήτριες.

Η γιορτή έκλεισε με τον Εθνικό μας Ύμνο και όλοι ευχηθήκαμε να μην δούμε ποτέ πόλεμο.

Ο κ. Χαριτίδης, προλογίζοντας την γιορτή, προσφώνησε με μία πολύ όμορφη και διδακτική ομιλία τους μαθητές:

«Κύριε Διευθυντά, φίλοι συνάδελφοι, αγαπητά μας παιδιά,

Σήμερα εορτάζουμε το ιστορικό ΟΧΙ που όρθωσε η μικρή σε δύναμη Ελλάδα έναντι, μίας υπερδύναμης της εποχής, της φασιστικής Ιταλίας του Μουσολίνι. Την 28^η Οκτωβρίου, εορτάζουμε μία κορυφαία στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας, μία ημέρα που επιβεβαιώνει για ακόμα μία φορά την αδιάσπαστη πορεία του Ελληνικού πολιτισμού 30 αιώνες και πλέον. Δεν είναι η πρώτη φορά που οι Έλληνες έχουν ορθώσει το ανάστημά τους όταν διακυβεύεται η ελευθερία τους. Ιστορικό ΟΧΙ υπήρξε το «Μολών Λαβέ» του Σπαρτιάτη Βασιλιά Λεωνίδα προς τον Πέρση κοσμοκράτορα, Ξέρξη. Ιστορικό ΟΧΙ υπήρξε η άρνηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου προς τον Μωάμεθ τον Β΄ τον πορθητή να παραδώσει την Πόλη στους Οθωμανούς. Ιστορικό ΟΧΙ είναι και η άρνηση του Ελληνικού λαού όπως εκφράστηκε άμεσα στον Ιταλό πρόξενο Εμμανουέλε Γκράτσι από τον Έλληνα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά όταν ο τελευταίος διάβαζε με δάκρυα στα μάτια το ιταλικό τελεσίγραφο.

Η σημερινή εορτή της 28ης Οκτωβρίου γίνεται σε μία κρίσιμη εποχή για την Ελλάδα και την Ευρώπη. Από τη μία οι διαδικασίες πολιτικής και οικονομικής και στρατιωτικής ενοποίησης της Ευρώπης έχουν τελματώσει. Από την άλλη το ΝΑΤΟ, ή Βόρειο-Ατλαντική συμμαχία της οποίας είμαστε μέλος έχει αποδυναμωθεί σε σχέση με το παρελθόν λόγω νέων γεωπολιτικών αλλαγών. Η Ρωσία εμφανίζεται ισχυρότερη και φλερτάρει επικίνδυνα με την Τουρκία η οποία όλο και περισσότερο απομακρύνεται από το ΝΑΤΟ ιδίως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του Τούρκου προέδρου, το καλοκαίρι του 2016. Επιπλέον η συνεχόμενη αστάθεια στην περιοχή μας και η αυξανόμενη προκλητικότητα της Τουρκίας αυξάνουν την ανησυχία στη χώρα μας και καθιστούν το ρόλο των ενόπλων δυνάμεων καθοριστικό σε οποιαδήποτε επικίνδυνη εξέλιξη πραγματοποιηθεί στην περιοχή.

Μόνη της ήταν η Ελλάδα πάντοτε, και τα ξημερώματα της 28^ης Οκτωβρίου 1940, μόνη της ανέλαβε να πολεμήσει τον αήττητο μέχρι τότε Γερμανοϊταλικό Άξονα. Σε αυτά τα πλαίσια αξίζει να θυμηθούμε τα κατορθώματα των Ελλήνων κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο 1940-1941 για να καταλάβουμε πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος όλων των Ελλήνων πολιτών στη διασφάλιση της ειρήνης και της ελευθερίας.

Η Ιταλική επίθεση την 28η Οκτωβρίου του 1940 δεν υπήρξε κεραυνός εν αιθρία, όπως κακώς έχει εννοηθεί. Η Ελλάδα προετοιμαζόταν μήνες πριν για το χειρότερο σενάριο που ήταν η εμπλοκή της σε πόλεμο με την Ιταλία. Το Ελληνικό κράτος προσπαθούσε απεγνωσμένα να αποφύγει την ανάμιξή του στον πόλεμο, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Μετά τον άνανδρο τορπιλισμό της «Έλλης» ανήμερα της Παναγίας, κάθε Έλληνας μέσα του ήταν βέβαιος ότι στη γενεά του 40’ έλαχε ο κλήρος να αναμετρηθεί, όχι με τους Ιταλούς ή τους Γερμανούς ή τους Βουλγάρους. Όχι με αυτούς αλλά με την ίδια την Ιστορία.

Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν με περισυλλογή όλα όσα θα μας παρουσιάσουν οι συμμαθητές σας, σκεπτόμενοι πως κάποτε παιδιά περίπου της δική σας ηλικίας, ίσως λίγο μεγαλύτερα, ανέλαβαν το βάρος των περιστάσεων στους ώμους τους. Δόξασαν την Ελλάδα. Ας την δοξάσουμε και εμείς τιμώντας τους.

Ευχαριστώ.»